Kistkalveren; hoe zat dat ook alweer?

Tot 2004 hadden we ze nog in Nederland: kistkalveren. Kalfjes die werden vetgemest in hokken van 80 cm bij 1,8 meter. Dat mag allang niet meer. Tegenwoordig groeien kalfjes gelukkig samen op in een groepshuisvesting.

kistkalveren

Kistkalveren, heftige protesten

Er was in de jaren negentig van de vorige eeuw veel te doen over de kistkalveren. De meest heftige protesten waren in Groot-Brittannië. Dit was dan ook het eerste land in de toenmalige EU dat deze vorm van huisvesting verbood.

Vanaf 2004 niet meer in Nederland

In oktober 1996 werden het Ministerie van Landbouw, de agrarische sector en de Dierenbescherming het met elkaar eens. Vanaf 2004 zouden er geen kalveren meer in ‘boxen’ worden gehouden. Ook werd afgesproken dat alle kalfjes in de kalversector meer en beter ruwvoer krijgen. Tot die tijd kregen ze vooral melkpoeder, om voor wit vlees te zorgen. Dat was het einde van de kistkalfjes.

Alle ruimte voor kalfjes

De sector zelf was er klaar voor. Vanaf het begin van de jaren negentig werden er al geen nieuwe kalverboxen meer geplaatst bij kalverhouders. Bij alle bedrijven waar rundvee wordt gehouden, krijgen de kalfjes gelukkig alle ruimte om zich vrij te bewegen.

Kalfjes apart

Worden kalfjes dan helemaal niet meer apart gezet? Nee, zo is het ook weer niet. Vlak nadat kalfjes worden geboren, worden ze bij de moederkoe weggehaald en vaak in een zogenoemd eenlingboxje geplaatst. Ook dit zijn aparte ruimtes waar een kalf twee weken individueel wordt gehuisvest. Het grote verschil met zo’n andere box is dat deze geen dichte wanden heeft. De kalfjes kunnen dus gewoon de andere kalfjes zien en voelen.

Schoon én veilig

Maar toch, waarom moeten die kalfjes in hun eentje in een aparte ruimte? Omdat het kalfje dan in een schone omgeving kan worden opgevangen. Weg van de grote koeienkudde, waar de kans op infecties of letsel door verdrukking of vertrapping levensgroot kan zijn.

Controle voor gezondheid

De eerste 14 dagen van het leven van een kalfje is een kritieke periode, waarin het heel belangrijk is om een kalf goed te kunnen controleren. Zo houden boeren bij hoeveel melk (biest) de kalfjes drinken en wordt de mest gecontroleerd. Dit is belangrijk om kalversterfte te voorkomen. Diarree en uitdroging zijn namelijk doodsoorzaak nummer 1 bij pasgeboren kalveren.

Als groep bij elkaar

Na 14 dagen gaan de meeste kalfjes op melkveebedrijven naar ruime strohokken in een groep. De kalveren die naar de kalvermester gaan worden volgens Europese normen in groepen gehouden. Individuele huisvesting in een box komt daar niet meer voor. Tenzij een dier ziek wordt en dan tijdelijk geïsoleerd wordt gehouden van de groep om besmetting te voorkomen.

Wat is diervriendelijker?

Pasgeboren kalfjes in groepjes bij elkaar te zetten in een groter hok, of te laten opgroeien bij de moeder in de kudde lijkt misschien een diervriendelijker oplossing, maar volgens dierenartsen is dat niet zo vanzelfsprekend. Pasgeboren kalfjes die in groepshokken worden gehouden, hebben juist een grotere kans op diarree en longaandoeningen.


Comments

  1. Leuk om te weten! Mijn broer is net met een melkveehouderij begonnen en ik hoop dat zijn productie zo duurzaam mogelijk zal zijn! En ik denk dat op zijn boerderij antibiotica alleen gebruikt zal worden als een koe ziek zal raken. Nu heeft hij tijd om voor alle momenten zelf te zorgen, maar als zijn “bedrijf” groeit, zal hij nog specialisten moeten inschakelen. Hopelijk zal ik over een tijdje van onze eigen melk genieten!

  2. Voor het welzijn van het kalf lijkt het mij evident dat die de eerste weken het best bij zijn moeder blijft. Ik kan me niet inbeelden wat voor gevaren daar aan vasthangen. Behalve dat het minder rendeert natuurlijk, want dan moet de melk van de koe naar het kalf gaan i.p.v. naar de melkproductie. Ik zeg: boeren in Nederland moeten een veel betere prijs krijgen om `diervriendelijk` te boeren om zo minder op kwantiteit dan op kwaliteit te kunnen spelen. We hebben de mond vol van Fairtrade als het over Verwegghistan gaat maar onze eigen boeren moeten het rooien met belachelijke bodemprijzen. En waarom zoveel dierlijke produkten exporteren ten koste van het kostbare landbouwareaal en leefomgeving van het minuscule Nederland, dat kan beter

  3. Kistkalveren: als je die kalfjes anno 2019 zelf ziet staan in een ruimte waarin ze net kunnen staan, dat is hartverscheurend. Het kalf is een levend wezen, onderdeel van overproductie in onze wegwerpmaatschappij. Heel iets anders dan het gouden kalf, de auto.

  4. Op de Country Fair Zondag 2 juni bij de Fam. van Vliet in Voorschoten zag ik een stuk of 10 kalveren in kleine hokken van ca 1 x 1,5 m. Ik vond de dieren nogal groot dus betwijfel of het de veiligheidsperiode van de eerste 2 weken betrof.
    Bovendien zouden ze volgens voorschrift elkaar moeten kunnen zien; dit was hier niet het geval , de zijkanten waren houten schotten.
    Aangezien echter deze dag vele duizenden bezoekers de stallen hebben mogen bezichtigen neem ik aan dat boer van Vliet te goeder trouw handelt en geef ik hem alsnog het voordeel van de twijfel.
    Vriendelijke groet, J. P. Laken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *